دکتر ژیواگو : باریس پاسترناک

خلاصه

در میان برف و انقلاب، در دل تاریخ و عشق، صدایی از انسانِ تنها برمی‌خیزد — صدای یوری ژیواگو، پزشکی شاعر که میان ایمان و شک، میان عشق و وظیفه، میان زندگی و حقیقت گرفتار آمده است.
رمان دکتر ژیواگو شاهکاری است از بوریس پاسترناک، شاعر بزرگ روس، که در آن سرنوشت انسان و تاریخ به هم گره می‌خورند؛ داستانی که در پسِ چهره‌ی یک عشق پرشور، تصویر دردناک قرن بیستم روسیه را آشکار می‌سازد.

در این اثر سترگ، پاسترناک انسان را در میانه‌ی طوفان انقلاب اکتبر می‌نشاند؛ نه قهرمان، نه ضدقهرمان، بلکه انسانی ساده، عاشق و اندیشمند که می‌خواهد در جهانی در حال فروپاشی، معنای زندگی و ایمان را باز یابد. زبان شاعرانه‌ی پاسترناک در هر صفحه می‌درخشد، و نثر او چون شعری بلند از زیبایی، درد و رهایی است.

دکتر ژیواگو تنها یک داستان عاشقانه نیست؛ تصویری است از تقابل فرد و تاریخ، از جست‌وجوی جاودان انسان برای معنا در جهانی که بی‌رحمانه او را به حاشیه می‌راند. یوری و لارا، دو روح سرگردان این رمان، نه فقط عاشق، که نماد انسان‌هایی‌اند که در میان فروپاشی ارزش‌ها، هنوز به انسانیت ایمان دارند.

این رمان که سال‌ها در اتحاد شوروی ممنوع بود، در غرب منتشر شد و بلافاصله به یکی از مهم‌ترین آثار ادبی قرن بیستم بدل گشت. پاسترناک برای این اثر جایزه نوبل ادبیات را در سال ۱۹۵۸ دریافت کرد — جایزه‌ای که هرچند به‌خاطر فشار سیاسی ناچار شد از پذیرش آن سرباز زند، اما نامش را برای همیشه در تاریخ ادبیات جاودانه کرد.

نثر او آمیخته‌ای است از فلسفه، ایمان و شعر؛ او از زبان شخصیت‌هایش نه سیاست می‌گوید، بلکه سرنوشت انسان را بازمی‌خواند. هر صحنه از این رمان، تصویری است از زندگی در آستانه‌ی سقوط و امیدی که در میان ویرانی هنوز می‌درخشد.

اگر به دنبال رمانی هستید که عشق را در کنار اندیشه، و تاریخ را در کنار شعر روایت کند، دکتر ژیواگو برای شماست — سفری باشکوه به قلب انسان، در روزگاری که حتی عشق نیز نیازمند شجاعت بود.