تنهایی پرهیاهو : بهومیل هرابال

توضیحات

بهومیل هرابال نویسنده‌ای است که از دل خاموش‌ترین خیابان‌های پراگ، موسیقی زندگی را بیرون کشید. او راوی انسان‌هایی بود که در حاشیه‌ی جهان نفس می‌کشیدند؛ کارگران، پیرمردها، مست‌ها و رویابین‌هایی که در میان خستگی و فقر، هنوز از عشق و زیبایی حرف می‌زنند.

هرابال در نوشته‌هایش واقعیت را با نوعی طنز تلخ و نگاهی شاعرانه در هم می‌آمیزد. او با نثر سیال و گفت‌وگویی، به زندگی چهره‌ای زنده و صادق می‌بخشد؛ بی‌آنکه آن را آرایش کند یا از زشتی‌هایش بگریزد. در آثارش، تلخی با لطافت، و ناامیدی با شوخ‌طبعی در کنار هم می‌نشینند، چنان‌که مرز میان خنده و اشک از میان می‌رود.

او به انسان ایمان داشت؛ به انسان کوچک، شکست‌خورده و گمنامی که در برابر جهان ایستاده است، نه با فریاد، بلکه با لبخندی خسته و مهربان. هرابال با همین صداقت و سادگی، چنان جهانی آفرید که از پراگ فراتر رفت و به دل هر خواننده‌ای راه یافت که هنوز به زیبایی پنهان در زندگی باور دارد.